Il treno dei bambini

È il 1946 quando Amerigo lascia il suo rione di Napoli e sale su un treno. Assieme a migliaia di altri bambini meridionali attraverserà l'intera penisola e trascorrerà alcuni mesi in una famiglia del Nord; un'iniziativa del Partito comunista per strappare i piccoli alla miseria dopo l'ultimo conflitto. Con lo stupore dei suoi sette anni e il piglio furbo di un bambino dei vicoli, Amerigo ci mostra un'Italia che si rialza dalla guerra come se la vedessimo per la prima volta. E ci affida la storia commovente di una separazione. Quel dolore originario cui non ci si può sottrarre, perché non c'è altro modo per crescere.

Het is 1946 als Amerigo zijn buurt in Napels verlaat en op de trein stapt. Samen met duizenden andere kinderen uit het zuiden doorkruist hij het hele schiereiland en brengt een paar maanden door bij een familie in het noorden; een initiatief van de Communistische Partij om de kleintjes na de laatste oorlog uit de armoede te halen. Met de verwondering van zijn zeven jaar en de sluwe humor van een kind uit de achterafstraatjes laat Amerigo ons een Italië zien dat uit de oorlog herrijst alsof we het voor het eerst zien. En hij vertrouwt ons het ontroerende verhaal toe van een scheiding. Die oorspronkelijke pijn waaraan je niet kunt ontsnappen, omdat er geen andere manier is om te groeien.